Disa burra duket se e kanë të shkruar në ballë që janë: tradhtarë serialë, nuk kanë dëshirë të “zotohen” për një histori të rëndësishme, narcisistë dhe të prirur për gënjeshtra. Megjithatë, ata na bëjnë të humbasim mendjen të biem në dashuri me ta dhe çdo herë ata na bëjnë të vuajmë. As përvoja nuk na mëson të qëndrojmë larg tipave kaq të bukur dhe të pamundur. Pse ndodh? Pse nuk jemi në gjendje të ndihemi të tërhequr nga një djalë i mirë, i cili, sipas të gjitha gjasave, do të jetë në gjendje të na bëjë të lumtur?
Arsyet mund të jenë të shumta, por më poshtë jepen ato më të përhapurat.
Barra e fëmijërisë – Nëse kemi mbresë emocionale që datojnë që nga fëmijëria jonë, ka të ngjarë që një baba që mungon ose është shumë autoritar, ose një prind që është shumë i bezdisshëm, të marrë formë në një partner të gabuar. Duket sikur, me zgjedhjen tonë, ne po përpiqemi të korrigjojmë vuajtjet e kahershme dhe kjo kushtëzon negativisht vendimet tona. Për të dalë nga ajo, ju duhet guximi për t’u bërë të vetëdijshëm dhe të kërkoni ndryshimin.
Ne jemi të bindur se mund të “ndryshojë” – Edhe kur një histori ka treguar të gjithë problematikën e saj, ne jemi gjithmonë të gatshëm t’i ofrojmë atij një shans të dytë, me shpresën se ai ka ndryshuar, se ai ka marrë mësimin e tij ose që këtë herë do të shkojë më mirë. Ky besim është i gabuar, pasi shanset janë të mëdha që gjithçka të shkojë në të njëjtën mënyrë.
Ne gjithmonë shohim anën më të mirë të njerëzve – Le ta pranojmë: Njerëzit e këqij janë shpesh shumë tërheqës, veçanërisht në përshtypjet e para dhe ne priremi të ndalemi në këtë shikim të parë, duke mos vërejtur më gjithçka që është e gabuar dhe që duhet të na bëjë të ikim.
Kemi frikë të jemi vetëm – Nëse mendojmë se të kesh një partner që na bën të ndihemi pjesërisht të kënaqur është më mirë sesa të jemi krejtësisht vetëm, duhet të kujtojmë se kjo histori do të na lërë të trishtuar dhe të pakënaqur mbi të gjitha me veten tonë. E fundit, por jo më pak e rëndësishmja, na pengon të takojmë një partner siç duhet. Për të qenë të qetë me një burrë, para së gjithash duhet të dini të jeni rehat me veten.
Në fund të fundit, as ne nuk duam të dashurohemi vërtet – Vazhdimi për të zgjedhur partnerët e gabuar, të paaftë për të patur ndjenja të vërteta dhe të gatshëm për të na mbushur me hidhërim nuk është një formë qëndrueshmërie, por vetëm një mënyrë frikacake për të mos pranuar se në të vërtetë gjërat janë mirë me ne.
Lejojmë të na shfrytëzojnë – Ne jemi njerëz të mirë dhe me karakter të mirë, të etur për t’u marrë me të gjithë. Shkurtimisht, ne jemi objektivi perfekt për ata që janë mbizotërues dhe mbi të gjitha kërkojnë vetë-pohim. Fatkeqësisht, ne biem për të çdo herë. Pse? Sepse aftësia për të thënë jo nuk është në cilësitë e mira që ne kemi.
Vuajtja është ana tjetër e kënaqësisë – Është një mekanizëm që manifestohet në dashuritë e papërgjigjura, por në të cilin ne vazhdojmë të zhytemi. Një dashuri e pashlyer ose e përfunduar në mënyrë të pariparueshme na mbron nga nevoja për të filluar një histori të re, me të gjitha rreziqet që përfshin. Po në rastet kur kjo dashuri e pamundur bëhet shoku ynë më i mirë dhe personi i preferuar? Masokizmi nuk ka kufij.
Ne nuk e dimë se si janë djemtë e mirë – Meqenëse gjithmonë kemi pasur të bëjmë me djem të këqij, ne nuk dimë ta njohim një person të mirë: mbase imagjinojmë se ata as nuk ekzistojnë. Nga ana tjetër, Djemtë e mirë ekzistojnë dhe nuk është aspak e vërtetë që ata janë të mërzitshëm dhe jointeresantë.
